Henny de Ruijter ontwikkelde zich in het kielzog van zijn broer Kees tot één van Nederlands beste driebandspelers. Hij werd 5 keer Nederlands kampioen driebanden en was de eerste die dat deed met een toernooigemiddelde van 1.000. Internationaal deed hij goed mee, maar moest hij opboksen tegen de ongenaakbare Raymond Ceulemans. De Ruijter won zilver op het EK van 1961 en brons op het WK van 1971.
Hij nam later het café 'City' aan de Markt in Waalwijk van zijn vader Drik de Ruijter over wat hij, samen met zijn vrouw Annie, zeer succesvol uitbaatte. In het café nam zijn biljart een prominente plaats in. Tussen het trainen door bediende hij zijn klanten. In Waalwijk doet nog altijd de anekdote de ronde over twee dames die bij De Ruijter appeltaart bestelden. "Meneer De Ruijter, de appeltaart was heerlijk. Wat zit er allemaal in?”, vroegen ze. Met zijn gezicht strak in de plooi antwoordde De Ruijter: "Stoofperen!”.
Halverwege de jaren tachtig moesten Henny en Annie noodgedwongen om gezondheidsredenen stoppen.
Henny de Ruijter overleed 12 april 2013 op 83-jarige leeftijd.
